Армяне за ПЖиВ - издевайтесь?

[Rem]

Слежу за всей этой билибердой с выборами и митингами и все чаще замечаю в видео репортажах армянские фамилии за платную поддержку партии Жуликов и Воров. Я понимаю, вам один фиг, лишь бы заплатили пару сотен рублей, но этим вашим поступком вы пазорите свою же нацию. Вам должно быть стыдно. Дзер нманнере хайтаракум ен республикан (с). Хватит фигней страдать. (Извините за мой французский)

Смотрим 48 секунду.

[XS2]

Типичная Россия , болъше не чего...

Իսկ այն հարցը, թե ով է իր ձայնը վաճառում դրանում ոչ ոք մեղադրվելու տեղ չունի, Հայաստանում էլ են դա անում ավելի շատ կերպով.Կադրում երեվում է խեղճ և հարիվ հայեր են...

[Rem]

Для этого народ и выходит на улицы, чтобы этого больше не было. А по теме - я хорошо знаю, что и в Армении покупают голоса, но одно дело когда ты продаешь свою Родину, тогда ты лично несешь отвственность перед собой и своей совестью, а также своим будущим, тебе же и будет хорошо или плохо в зависимости от твоего решения. А когда ты так поступаешь в другом государстве, ты ставишь под удар всех своих соотечественников. Потому что в России спросить не с индивидуума а с национальности а то и региональной принадлежности.

Типичная Россия , болъше не чего...

Իսկ այն հարցը, թե ով է իր ձայնը վաճառում դրանում ոչ ոք մեղադրվելու տեղ չունի, Հայաստանում էլ են դա անում ավելի շատ կերպով.Կադրում երեվում է խեղճ և հարիվ հայեր են...

[nia]

Rem,
Ты прав, дорогой, надо любить страну в которой живешь и уважать народ с которым живешь, а не потакать власть имущим, мы гости в других странах, но не гости правителей тех стран и, я считаю, очень плохо быть равнодушным к судьбе той страны, в которой живешь. Когда Мишу вся Грузия пыталась лишить власти, ей бы это удалось, если бы не армянские и азербайджанские регионы, за счет которых он и смог пройти на второй срок.

[Irine De L'Europe]

Если бы Вы видели, с какими лозунгами выходит на улицы оппозиция, то Вы бы поняли, что реальной альтернативы ЕР в настоящий момент в России просто нет. Почти сплошь и рядом в оппозиционном лагере идут заигрывания с русским вопросом, а-ля "Хватит кормить Кавказ!", "Россия для русских" и т.д.

[Irine De L'Europe]

Rem,
Ты прав, дорогой, надо любить страну в которой живешь и уважать народ с которым живешь, а не потакать власть имущим, мы гости в других странах, но не гости правителей тех стран и, я считаю, очень плохо быть равнодушным к судьбе той страны, в которой живешь. Когда Мишу вся Грузия пыталась лишить власти, ей бы это удалось, если бы не армянские и азербайджанские регионы, за счет которых он и смог пройти на второй срок.

Каким образом притесняемые нацменьшинства могут отдать все свои голоса этому ксенофобу? Вы опять выгораживаете грузин, в ущерб других народов, и прежде всего армян, к которым Вы этнически близки.
Не армяне и азербайджанцы в ноябре 03 г. на волне эйфории чуть не разгромили парламент, чтобы привести к власти Мишу, не умея извлечь уроки из предыдущих опытов смены власти.

[XS2]

Для этого народ и выходит на улицы, чтобы этого больше не было. А по теме - я хорошо знаю, что и в Армении покупают голоса, но одно дело когда ты продаешь свою Родину, тогда ты лично несешь отвственность перед собой и своей совестью, а также своим будущим, тебе же и будет хорошо или плохо в зависимости от твоего решения. А когда ты так поступаешь в другом государстве, ты ставишь под удар всех своих соотечественников. Потому что в России спросить не с индивидуума а с национальности а то и региональной принадлежности.

Если человек живет другом государстве в дали от Родины и имеет гражданство той страны, тогда это не влияет отрицателъное за Родину, как он в том Государстве голосует и живет...


Тут вопросъ возникает, как себя ведут хозяева(народ в оппозиций) России ?...Лозунги у них то опасные, теряет Русский народ свой авторитет...

Երբ ես էի, ամեն ինչ հրաշալի էր, երբ ես գնացի, ամեն ինչ փչացավ

10:09 • 17.12.11


Թերթը իր խմբագրականում գրում է.
Ինչո՞ւ են իշխանամետ մարդիկ ընդդիմադիր դառնում։ Իհարկե, տարբեր պատճառներով։ Արևմուտքում ամեն ինչ պարզ է. իշխանությունը պարտվում է ընտրություններում և հանգիստ աշխատում է ընդդիմադիր դաշտում՝ փորձելով հաջորդ ընտրություններում «ռևանշ» վերցնել (այդ բառի մեջ ոչ մի վատ երանգ չկա)։ Բայց Ռուսաստանում և Հայաստանում իշխանությունն ընտրություններում երբեք «չի պարտվել», մշտապես վերարտադրվել է, ուստիև վերոհիշյալ մեխանիզմը չի գործում։ Կարող են, հետևաբար, ընդդիմադիր դառնալու ուրիշ պատճառներ լինել։ Երբեմն դրանք միանգամայն անկեղծ են. գալիս է մի պահ, և մարդու հայացքի առաջ ամեն ինչ կարծես պայծառակերպվում է, և նա այլևս չի կարող տեսնել իշխանության արատները՝ այն իշխանության, որի մասն էր այդ գործիչը երեկ։ Լինում են, իհարկե, ավելի հետաքրքիր դեպքեր։ Օրինակ՝ իշխանության ներկայացուցիչը պահանջ է դնում՝ «իմ քուչում միլպետին (կամ դատախազին) ես պիտի նշանակեմ»։ Գիտեք, չէ՞, թե ինչո՞ւ է նա նման պահանջ դնում, որովհետև այդ միլպետը կամ դատախազը չափազանց «լավ աչքով է նայելու» իր բարերարին և նրա բիզնեսներին։ Եվ ահա, եթե այդ մարդը մերժում է ստանում, ապա դառնում է բոցավառ ընդդիմադիր և ավազակապետության դեմ պայքարող անխոնջ մարտիկ։
Բայց բոլոր այդ «անցումային» դեպքերը միավորում է մի բան. մարդիկ, իշխանության մեջ լինելով, չեն տեսնում այն թերությունները, որոնք նրանց համար ակնհայտ են դառնում իշխանությունից զրկվելուց հետո։ Իհարկե, կա հետևյալ տրամաբանությունը. «Երբ ես էի, ամեն ինչ հրաշալի էր, երբ ես գնացի, ամեն ինչ փչացավ»։ Այդ առիթով կա նույնիսկ խորհրդահայկական մի անեկդոտ. Քոչինյանին հանում են Կենտկոմի առաջին քարտուղարի պաշտոնից, և հաջորդ օրը նա գնում է խանութ՝ երշիկ գնելու, ու տեսնում է կիլոմետրանոց հերթը։ «Դե, հիմա Անտոն Երվանդիչի ջանի ղադրը կիմանաք»,– եզրակացնում է նախկին ղեկավարը։ Այսինքն՝ մարդը հոգեբանորեն պատրաստ չէ ընդունել, որ իր ժամանակ վիճակը նույնքան վատ էր, որքան հիմա։
Ես դա հիշեցի ռուսաստանյան վերջին ընտրությունների առիթով։ Ենթադրենք, Ալեքսեյ Կուդրինը երկու ամիս առաջ կոնֆլիկտ չէր ունեցել Մեդվեդևի հետ։ Մի՞թե նա այդ դեպքում կնկատեր, որ այդ ընտրությունները անարդար են անցել։ Իհարկե՝ ոչ։ Իսկ արդյոք նույնը չի՞ կարելի ասել Միխայիլ Կասյանովի կամ Բորիս Նեմցովի մասին, եթե նրանք վարչապետ և փոխվարչապետ լինեին՝ արդյոք նրանց այդչափ կհուզեի՞ն ընտրախախտումները, որքան հիմա են հուզում։ Դարձյալ՝ ոչ, որովհետև իրենց իշխանության ժամանակ էլ էին ճիշտ նույն որակի ընտրություններ անցել։

Նույնը, իհարկե, մերոնք։ Վստահ եմ, որ մայիսին կայանալիք խորհրդարանական ընտրություններից հետո Տիգրան Թորոսյանը շատ գրագետ կերպով կհիմնավորի, թե ինչպես է կեղծվել ողջ ընտրական պրոցեսը։ Բայց ավելի համոզիչ լինելու համար նա պետք է զուգահեռ անցկացնի 2007 թվականի ԱԺ ընտրությունների հետ։ Նախկին պաշտոնյաների մոտ հենց այդ զուգահեռներն են պակասում։

[Gail]

Выборы интересная штука.Главное не то,сколько и за кого проголосовало.Главное,это кто будет считать бюлетени.

Дадут им на лапу 50-100милионов баксов.Те посчитают так,как нужно заказчику.А тот придя во власть сделает за 4-5 лет несколько милиардов баксов для личного кармана.

Так что народ,это просто ширма.

[Gail]

Выборы через подсчёт голосов всегда пахнут жульничеством.Самый верный способ,чтобы не было жульничества это монархия или приход во власть через жеребьёвку.Надоели это глупые выборы.Зря на ветер десятки сотни милионов баксов выбрасывают.На эти деньги можно жилой масив построить и людей заселить.