Большое спасибо, Вреж джан...
Я чувствовала, что это моё....
Большое спасибо, Вреж джан...
Я чувствовала, что это моё....
...Ты мечтаешь так тихо, что Бог тебя не слышит...
Бывают минуты, которые хочется носить с собой...
Babyface (17.12.2009)
У меня тут ещё просьба....)
Или текст....или, если это не сложно, текст с переводом...))
[YT]ZTbQh9x3_TM&feature=related[/YT]
Бэйбик очень переживал, что Вреж его опередил...))....Может попробуешь...?))
...Ты мечтаешь так тихо, что Бог тебя не слышит...
Бывают минуты, которые хочется носить с собой...
ԹԱԽԾԻ ԵՐԿԱՐՈԻԹՅՈԻՆԸ
Քայլում եմ այնպես,
Ոտներս կարծես լինեն ուրիշինը,
Այնպես կանգ առնում,
Ուրիշն է կարծես կանգ առնում այստեղ
Այս քաղաքային լճակի առաջ,
Ու նայում այնպես,
Կարծես ուրիշի աչք եմ փորձարկում։
Եվ այս վիճակը տևում է այնքան,
Մինչև որ հանկարծ
Մի ժանիքավոր-գիշատիչ քամի
Վրա է ընկնում
Ու քաղաքային այս խեղճ լճակն է հոշոտում քինով։
Եվ ջուրը կարծես չի լալիս անգամ.
Ջուրը տենդում է...
...Միի ժանիքավոր թախիծ Էլ հիմա
Մխվել Է իմ մեջ, ինչպես անձավում,
Եվ հոշոտում Է իմ էությունը։
Ախ, փախստական իմ Էությունը պետք Է ետ բերել,
Մի կերպ ետ բերել, թեկուզ խաբելով,
Թե չէ դատարկված իմ քարանձավում
Ամայությունն է զկրտում անվերջ,
Թե չէ արթնացած իմ չղջիկներն են աչքերիս զարկվում,
Իրենց լպրծուն թևերով կախվում իմ թարթափներից,
Իբրև գորշ կաթիլ հոգու արցունքի
Այն համաչափված կաթոցքի ձևով,
Որ ընդամենը լոկ քա՛ր չի ծակում,
Այլ համր և խուլ վայրկյաններին էլ պարգևում է ձայն
Եվ դրանով իսկ կետադրում Է անտրոհ օրը.
- Կետ-գիծ-կետ... Գիծ-կետ...
Ու եթե կետն ու գիծը միացնենք,
Դու ի՞նչ ես կարծում,
Մի՞թե սլաքներն իմ ժամացույցի ետ-ետ չեն գնա,
Որպեսզի... կրկին եղածը լինի
Ու ներկայանա անցյալը դարձյալ։
Միթե այս «միթե» -ն
Չի ծլարձակվում ոչ մի բարությամբ։
ՉԷ,
Երազախաբ լինելուց երբեք զավակ չի ծնվում...
-Կետ-գիծ-կետ... Գիծ-կետ,—
Օտար մի ձեռք է կարծես միացնում կետն ու գիծը իրար
Եվ դրանով իսկ չափում է մի կերպ
Զսպանակաձն թախծի... մոտավոր երկարությունը...
Ու ես զգում եմ ճառքագայթների ճնշումն ինձ վրա
Եվ ծանրությունը բիբերիս խորքում։
Ու ետ դառնալով քայլում եմ այնպես,
Ոտներս կարծես լինեն ուրիշին,
Նայում եմ այնպես,
Կարծես ուրիշի աչք եմ փորձարկում.
Ու եթե թախծում՝
Ուրիշի սրտով...
Նույն ժանիքավոր-գիշատիչ քամին
Հոշոտված լճի դիակը լքած,
Իր մագիլներն է խրում գչխիս մեջ,
Նաև թիկունքիս,
Եվ չի հասկանում,
Որ իմ գլուխը իմս չէ բնավ,
Եվ ուրիշինն է թիկունքս նաև...
Մանուկներն այստեղ խաղում են գնդակ,
Մանուկներն այնտեղ գնում են դպրոց,
Մանուկներն անվերջ երթն են խանգարում
Նախրի պես անցնող մեքենաների
Եվ մի մոլորված-շվարած քեռու,
Որ քայլ Է փոխում ուրիշի ոտքով,
Եթե նայում Է ուրիշի աչքով,
Եվ մտածելով գլխով ուրիշի
Առայժմ այն Է հասկացել միայն,
Որ երազախաբ լինելուց երբեք զավակ չի ծնվում...
ПАНАЦЕЯ (18.12.2009)
Огромное спасибо...
...Ты мечтаешь так тихо, что Бог тебя не слышит...
Бывают минуты, которые хочется носить с собой...
У меня вопросы были, но наглости не хватило...)))))
Вот...
ժանիքավոր-գիշատիչ -
ծլարձակվում -
Զսպանակաձն-
բնավ-
տենդում է-
անձավում-
...Ты мечтаешь так тихо, что Бог тебя не слышит...
Бывают минуты, которые хочется носить с собой...
ПАНАЦЕЯ (19.12.2009)
Эту тему просматривают: 1 (пользователей: 0 , гостей: 1)
Социальные закладки