Երբ որ հալվեցին Բյրակն լեռան սառուցները քար:
Մեր հին տոհմերը հեղեղատներում իրար փարվեցին:
Հոսեց լեռն ի վար անդրանիկ հունով Արաքսը մեր մայր:
ԵՎ աղջամուխջում քնած լեռներին, մեր հնամենի պարը խառնեցին:
Ցիրանենի իմ ծիրանի,
Հիսուս դարձած Արամազդ,
Աշխարհն ամբողջ քո տապանին,
ԵՎ բախտըտ կույր առագաստ:
Ответить с цитированием
Социальные закладки